อุแว้ ๆ
เสียงร้องของเด็กทารกดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง
ทั้งผู้เป็นมารดา และผู้เป็นบิดาต่างอิ่มอกอิ่มใจ
เด็กทารกเพศชายแก้มชมพูดุจลูกพีชสุกงอก เนื้อนุ่มนิ่มที่แข่งกันดันขึ้นมาบนใบหน้า ตาแทบปิด
"ยุนโอลูกพ่อ"
"คุณให้เขาชื่อยุนโอหรือคะ"
"ต้องยุนโอสิ ยุนโอลูกรักของพ่อ"
เด็กตัวน้อยที่น้ำหนักแรกเกิดไม่น้อยถูกอุ้มไว้ในอ้อมแขนของผู้เป็นบิดา จมูกโด่งสูดกลิ่นหอมจากพวงแก้มชมพูแรงๆ จนชื่นใจ แล้วส่งคืนแด่ภรรยาที่อุ้มท้องมานานนับปี
"เจ้าเขี้ยวของแม่"
"อุแว้..." เขี้ยวแหลมทั้งสองซี่โผล่ให้เห็นยามที่ปากแดงร้องจ้า
เขี้ยวยาวอย่างนี้ต้องกินเก่งแน่ๆ
&
&
&
"ทำไมลูกของเราถึงไม่ดื่มเลือดล่ะคะคุณ"
"ปัง...ปัง ๆ จาหนมปัง ง่ำๆ"
"หยุดนะนี่คือการปล้น มีขนมปังเท่าไหร่เอามาให้หมด!!
#เจ้าเขี้ยวยุนโอ
xxx no คู่ชิป xxx
เรื่องนี้มีแค่ยุนโอกับผองเพื่อนค่ะ
twitter & ask @97moonstruck & @JayPeachJia
ps: นี่คือคู่มือเลี้ยงเจ้าแวมไพร์ยุนโอ
ฝากหน่อยเด้อ อยากเขียนความกินเก่งของแจฮยอนเฉยๆ ฟิคนี้ไม่มีสาระ มีแต่ขนมปัง วอนโดเนทมาให้ด้วยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น